11 March, 2013
Ada Vapuru yandan çarklı..
Sadeleşme mevsimidir bahar. Hafifleme mevsimidir. Önce kıyafetlerden başlar hafifleme. Sonra siyah-gri tonları hafifler. Rüzgarlar hafifler. Majörden minöre döner tonlar. Müzikler hafifler. Viskiden şaraba hafifler içkiler.
Zihnimiz hafifler. Bazen kendiliğinden hafifleyemez, bir mizansen gerekir.
İşte o zaman ada vapuru devreye girer. Bir sabah erken yola çıkılır. Telefonun çalması azalır, teknoloji hafifler. Kelimeler, notalar ve bahar kokusuna yerini bırakır sunilikler..
Ada vapurunun dönüş yolunda ise bu şarkı eşlik eder hafiflemiş ruha..
Bahar işte o zaman başlamıştır.
I hold your wrist
You bite your lip
The push becomes an embrace
I touch your face
You close your eyes
The embrace becomes a shove
I walk away
You follow too close
The shove takes hold
And there’s no where to go
Take it down
Take it all the way
Take it down
Take it all the way down below the waterline
I see you now
Through a glass wall
All that is you stays with you
All that is me stays with me
But we see it all
We feel it all
And there is no place we can’t go
Take it down
Take it all the way
Take it down